Alexi studeert Sociaal en Cultureel Werk aan de UCLL en is al negen jaar actief in het jeugdwerk. Hij begon als animator bij speelplein Raccoon in Brussel, groeide door tot hoofdanimator en is ook actief als instructor bij Bosco Base. Tijdens de zomer trok hij naar Tsjechië voor een uniek vakantiekamp met de lokale Don Boscowerking SADBA. “Ik dacht: tien dagen gewoon wat spelen met jongeren. Maar wat ik daar meemaakte, overtrof mijn verwachtingen.”

Cultuurverschillen en open gesprekken
Alexi was er de enige internationale begeleider, naast een vrijwilliger uit Malta. “Ze wilden graag leren van mijn organisatorische vaardigheden, maar uiteindelijk heb ik zélf het meeste van hun aanpak geleerd. Ik merkte een groot cultuurverschil: de jongeren waren ontzettend open. Zelfs de introvertere jongeren konden terecht bij een vertrouwenspersoon als ze met iets zaten en konden zich daardoor ook uiten. Alles leek er zo vanzelf te gaan: hechte groepsvorming, diepe gesprekken, respect voor elkaar. Ja, respect, dat was de rode draad in de omgang met elkaar. Dat maakte veel indruk op mij.” 

Spel als verbindende kracht
Het kamp zet inhoudelijk sterk in op thema’s zoals dood, seksualiteit of geloof. Toch kon Alexi zijn speelpleinvibes helemaal kwijt. “Ik zorgde ervoor dat ze de serieuze momenten konden afwisselen met spel of energizers. Ze vonden onze Vlaamse spelletjes zalig! Dat kenden ze daar niet, maar ze smulden ervan. De spelimpulsen werkten uiteindelijk ook groepsbindend. We maakten zelfs van de afwas doen een plezante activiteit.”

Een hecht team van begeleiders
We waren met zes begeleiders, maar aangezien de communicatie onderling zo goed was, traden we naar buiten alsof we samen één begeleider waren. “Ik heb me zelden zo deel gevoeld van een team. We konden elkaar heel goed aanvullen.” Als je met een voorstel kwam, dan werd dat uitgeprobeerd en geëvalueerd. Luisteren naar elkaar en empathie tonen zijn waarden die ze echt concreet invullen.

Persoonlijke groei, gedragen door de groep
Elke deelnemer had een eigen notitieboekje waarin anderen iets mochten schrijven. “Sommigen deden veel moeite om in het Spaans te schrijven voor mij, anderen noemden me zelfs hun motivator. Dat deed me wel wat.” Ze spraken me vaak aan omdat ze oprecht geïnteresseerd waren in hoe ik over bepaalde thema’s dacht of hoe ik situaties aanpakte. “Op het einde werd ik zelfs gevraagd om te helpen bij hun jaarwerking.” 

Een avondwoordje over zelfvertrouwen
Alexi moest er ochtendgebeden en avondwoordjes geven – iets wat hij niet gewend was. “Ik had het zwaar onderschat. Maar toen ik sprak over zelfvertrouwen met een poster van Bosco Base in de hand, kreeg ik zoveel reacties. Jongeren kwamen nadien naar me toe met tranen in de ogen, of stuurden weken later nog een berichtje: ‘Wat jij toen zei, dat heeft me geholpen.’”

Een blijvende impact
“Ik heb vrienden voor het leven gemaakt. We blijven elkaar volgen, tonen elkaar met foto’s waarmee we bezig zijn. Ik zou zó teruggaan. En ja, ik neem dingen mee naar hier: de manier waarop je jongeren een veilige plek geeft om zichzelf te zijn, de vertrouwensband die wordt gecreëerd tussen jongeren en de begeleiders, de manier waarop er aan groepscohesie wordt gewerkt. Dit wil ik ook op mijn speelplein proberen.”
Diepe gesprekken voeren rond inhoudelijke thema’s? “Ik denk dat het hier niet mogelijk zou zijn. Jongeren durven zich niet te uiten naar anderen toe, uit angst voor commentaar, om uitgelachen te worden of om als zwak beschouwd te worden. Het zijn gewoon twee andere werelden.”

Een unieke kans voor elke Don Boscoanimator
Een Europese uitwisseling is geen vakantie. Het is een toegankelijke en betaalbare manier om te leren over hoe andere landen jeugdwerk aanpakken, en je ontdekt tegelijk ook veel over jezelf. “Je doet inzichten op die je misschien niet letterlijk kan kopiëren naar je eigen speelplein, maar die je blik verruimen.”
Alexi raadt het elke animator aan: “Het helpt je om veronderstellingen los te laten, écht te luisteren en je beter af te stemmen op de noden van jongeren, ook hier.”

Alexi’s wens wordt werkelijkheid: deze zomer gaat hij opnieuw op kamp in Tsjechië.